Antika ve tekstil ürünlerinin tutkulu bir koleksiyoncusu olan ünlü bale sanatçısı Rudolf Nureyev’in mezarının onun zevkini yansıtması elbette şaşırtıcı değil. Paris banliyösündeki Sainte-Geneviève-des-Bois mezarlığında bulunan Nureyev’in mezarı, gerçekçi bir doğu kilimi mozaiğiyle örtülmüş durumda. Nureyev ile sık sık iş birliği yapan sahne tasarımcısı Ezio Frigerio tarafından tasarlanan bu mezar, sanatçının olağanüstü hayatının görsel bir ifadesi niteliğinde.
Nureyev, 1938 yılında Sibirya yakınlarında Tatar Müslümanı bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi. Henüz altı yaşındayken annesi onu ve üç ablasını Turna Şarkısı adlı gösteriye götürdü ve burada baleye âşık oldu. Okulda halk dansları yaparak dansa olan sevgisi daha da pekişti. Öğretmenleri yeteneğini fark ederek onu daha büyük bir şehirde eğitim alması için teşvik etti. Askeriyede görevli olan babası dans etmesine karşı çıksa da, annesi onu hayallerinin peşinden gitmesi için cesaretlendirdi.
İkinci Dünya Savaşı planlarını sekteye uğratsa da, Nureyev sonunda Leningrad’daki Vaganova Rus Bale Akademisi'nde eğitim aldı. 1950’lerin sonlarına doğru, Sovyetler Birliği’nin en iyi erkek bale dansçılarından biri olarak ün kazandı. Sadece yeteneğiyle değil, klasik balelere getirdiği modern yorumlarla da dikkat çekti. Sınırları zorlayan bu yaklaşımı onu popüler kıldı, ancak aynı zamanda hükümetin de endişelenmesine neden oldu.
Sovyetler Birliği’nden ayrılması, Nureyev’e yaratıcı anlamda büyük bir özgürlük sağladı. The Royal Ballet’in baş dansçısı oldu ve American Ballet Theatre ile Kanada Ulusal Balesi'nde önemli çalışmalar yürüttü. 1980’lerin büyük bölümünde Paris Opera Balesi'nin sanat direktörlüğünü yaptı ve sağlığı giderek kötüleşmesine rağmen 1989 yılına kadar bu görevine devam etti.
1984 yılında Nureyev’in HIV pozitif olduğu tespit edildi. O dönemde tıbbi tedavi olanakları sınırlıydı ve zamanla AIDS hastalığına yakalandı. Çalışmalarına devam etse de, kötüleşen sağlığı onu oldukça yıprattı. 1993 yılında, birçok hastane ziyareti sonrası AIDS’e bağlı komplikasyonlar nedeniyle hayatını kaybetti.
Mezarı, onun çevresini saran ihtişamın görsel bir yansıması haline geldi. 1996 yılında açılan anıt mezar, mezarlığın en çok ziyaret edilen yerlerinden biri oldu.
